Mark Bicknell, docent karate do
Karate-do is een zelfverdedigingskunst afkomstig uit Okinawa, Japan. Een beoefenaar van karate heet een karateka. Karate betekent "lege hand". De volledige naam is karate-do, hierbij kan Do worden vertaald als "(leer)weg, (les)pad, route, lering, reis". Een belangrijke rol speelt bij Karate aanvallende en verdedigende technieken weliswaar met het gebruik van vuist en hand maar er zijn ook traptechnieken. Dit naast het scala aan klem en werp technieken. Karate kent zowel harde als zachte technieken. Om hetzelfde resultaat te krijgen, is de filosofie, hoeft men niet altijd hard aan te vallen; zacht kan een net zo goede en soms zelfs betere werking hebben.
In de training van het Karate-do binnen de Radboud Universiteit zijn deze principes terug te vinden in de veelvuldige afwisseling van ‘zachte’ en ‘harde’ technieken. Zachte, uitgevoerde bewegingen, waarbij de kracht van de tegenstander geabsorbeerd wordt; harde, uitgevoerde technieken, waarmee een aanvaller veelal definitief onschadelijk wordt gemaakt. Het beoefende Karate binnen de Radboud Universiteit gebruikt zowel lineaire/directe als circulaire technieken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten